Voor de tweede keer in vrij korte tijd staan de molens van de Stichting Monumentenbehoud Dongeradeel in de gemeente Noardeast-Fryslân in de rouwstand. Nadat wij vorig jaar collega-molenaar Karel Jongsma verloren, overleed aan het begin van dit nieuwe jaar na een ernstige ziekte Oane Visser. Hij werd 77 jaar.


Nog niet zo lang geleden kreeg het verhaal van Oane Visser een plek in het ‘Groot Fries Molenboek’. Het interview ‘Als er water is, moet er gemalen worden’ met de zoon van de laatste watermolenaar van het Hantumerleeg vond al plaats in 2012.

Oane Visser werd geboren in 1944 als oudste zoon van poldermolenaar Dirk Visser en Geertruide Helder. Oane kwam als kleine jongen van vier op de mounepôle, die toen alleen te bereiken was via een smal voetpad door de weilanden vanaf Hantum.

Zijn vader was tot 1973 nog regelmatig op de molen te vinden, maar na de restauratie in ruilverkavelingverband in 1978 werd de molen vooral bemalen door zoon Oane als ‘vrijwillig’ molenaar. Oane was na de overdracht van de Hantumer molen aan de Stichting Monumentenbehoud Dongeradeel ook als ‘banenpooler’ in dienst van de stichting en knapte tal van karweitjes op in de Noordoost-Friese molens. Zijn timmerwerk in de vorm van onder andere veiligheidshekken, luiken en deuren was altijd voorzien van fraai afgewerkte randen en lijstjes en is nog op al onze molens te vinden. Oane Visser was een op-en-top mûne-man.


Maar Oane was ook een eigenzinnig en markant mens. Zijn uitspraken en stellingnames gingen meestal in tegen de gevestigde orde of de algemene opvatting. Zijn standpunten werden altijd deskundig onderbouwd, maar echt open voor andere meningen stond hij niet altijd. Ook op het internet wist hij zijn weg goed te vinden. Een koppige Fries in hart en nieren, met het Frysk dat hij schreef nog in de oude ‘stavering’.


Zo was Oane Visser een molenaar die het liefst rustig zijn eigen gang ging, ook op ‘zijn’ Hantumermolen in het Hantumerleeg. Een markant molenaar is niet meer. Wij wensen zijn familie en kinderen alle sterkte toe met het verlies van een bijzonder mens.